Kosztowny upadek

Mam taką małą przypadłość. Żaden dotykowy telefon nie przeżyje u mnie dłużej niż rok. Niektóre nawet pół. Pewnie niejednemu z Was też się to zdarza. Nierzadko i Gorilla Glass 2 nie pomoże. Ot, prawa fizyki.

Ostatnio moja Xperia Neo-V dokonała swojego żywota spadając z półki na szafie, zaraz po tym jak przestraszyłem swoją żonę chowając się w garderobie. Dowcip był przedni, ale okupiony nieszczęśliwym upadkiem smartfona…

W zasadzie to nie dokonał on swego żywota, bo działa nadal. Tyle tylko, że w niektórych miejscach wodzenie palcem jest utrudnione rysami na szkle. Z doświadczeń swoich i znajomych wiem, że smartfon działa tak maksymalnie kilka miesięcy, po czym dotyk przestaje reagować w niektórych miejscach.

Zawsze w takiej sytuacji pojawia się problem – inwestować ponad 200 zł w wymianę digitizera, czy sprzedać szczątki i kupić używany smartfon podobnej klasy za 400 zł? Po sprzedaży uszkodzonego telefonu może się okazać, że zakup drugiego, sprawnego egzemplarza wyniesie mnie niewiele więcej niż naprawa. Co zatem robić?

Nie muszę chyba też dodawać, że żałuję, że nie ubezpieczyłem. Ubezpieczenie telefonu przy zakupie u operatora to koszt od ok. 10 zł/ mies. A skoro niszczę telefony średnio częściej niż co roku to zdecydowanie nie byłaby to głupia inwestycja. Gorzej, że oferty na smartfony u operatorów to zwykle jedna wielka porażka. Opóźnione o pół roku telefony są droższe niż na wolnym rynku. A ubezpieczyć można przecież tylko kupując od operatora.

Swoją drogą dojrzewa we mnie myśl zakupu całkiem nowego smartfona z wyższej półki. Choć wydanie na telefon sumy pozwalającej zaopatrzyć się w pełnoprawny komputer przenośny budzi we mnie wrażenie zupełnego braku efektywności w wydatkowaniu pieniędzy, to jednak jest to artykuł pierwszej potrzeby, używany przeze mnie codziennie. I na chwilę obecną tylko Nexus 4 wydaje mi się wystarczająco atrakcyjny cenowo. Ale w Nexusie 4 można zbić szybkę z dwóch stron…