Pierwsze jedno i dwurdzeniowe smartfonowe Atomy to nie były złe procesory. Zapewniały bardzo wysoką wydajność w ogólnie pojętych typowych zastosowaniach (choć w dużej mierze to zasługa dobrej optymalizacji oprogramowania) i były energooszczędne. Niestety, niemal od samego początku sprawiały one wrażenie trochę spóźnionych, głównie z powodu tego, że były one oparte na kilkuletniej architekturze, nigdy nie zaskakiwały mocą układu graficznego i Intel przez pewien czas miał problemy z wdrożeniem swojego modemu LTE.